feature
icon   149

ติดตาม

icon   0

กำลังติดตาม

icon   187

โพสที่สร้าง

ความรู้

เคยสงสัยกันมั้ยว่า...เอเจนอสังหาฯที่ทำงานมานานๆ ทำไมผลงานยังไม่ไปถึงไหน ทั้งที่ตั้งใจ

สิ่งที่น่าสนใจ จากการพูดคุยกับเอเจนอสังหาริมทรัพย์ที่ทำงานมานานๆ แล้วผลงานยังไม่ไปถึงไหนอย่างที่ตั้งใจ ทั้งๆที่เป็นคนดี คนมีน้ำใจ บริการดี คือ

หลายคน ไม่ชอบการเจรจาต่อรอง!

เวลาไม่ชอบต่อรอง ก็เลือกแต่เนื้องานที่ทำง่ายที่สุด จึงไม่โตได้ตามตั้งใจสักที บางคนก็โพสต์ๆ ไปนั่นแหละ คิดว่าเดี๋ยวก็มีคนมาถาม ไปเปิดห้องให้ ถูกใจเขาก็เช่า ลูกค้าไม่เอาก็หาใหม่ ไปเรื่อยๆ ทำแค่นี้ บ่อยๆ เดี๋ยวก็ได้เอง ทีละหมื่นสองหมื่น เดี๋ยวก็ครบ 7-8 หมื่น ง่ายกว่าทำงานเงินเดือนอีก….

คนทำเช่าเก่งๆ ขยัน ทำงานละเอียด สู้ยิบตา ก็มีเยอะ พูดจาชัดเจน คำไหนคำนั้น ไม่อยู่ในประเด็นนี้นะคะ ไม่เหมารวม

เวลาทำขาย… เจ้าของตั้งราคาอะไรมาก็โพสต์ขายมันอันนั้นแหละ เจรจาเพื่อทำราคาให้ถูกต้องก่อนขายคืออะไร ไม่อยากทำ มันกดดัน!….ให้มีคนมาถามเถอะ ค่อยไป “ขอ” ลดเอา ให้ก็เอา ไม่ให้ก็ไปหาเคสใหม่ หรือทำไปเรื่อยๆ แหละ

ไม่ได้แปลว่าคนไม่ชอบเจรจาต่อรอง เป็นคนไม่เก่ง หรือไม่มีความสามารถ แต่เขาอาจติดสบายมากไปสักหน่อย การที่ทำอะไรแค่นี้ก็ได้เงินแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องมาทำอะไรให้เกิดแรงต้านในชีวิตอีก

อาจจะต้องใช้ชีวิตไหลไปเรื่อยๆ ชิลๆ พักหนึ่ง จนเห็นว่าชีวิตไม่ไปไม่มา เขาจึงจะตื่นขึ้นมาปรับปรุง พัฒนา ตนเองไปสู่การเป็นที่สูงขึ้น proactive และมั่นใจมากขึ้น

ปลาตาย ไม่ได้ออกแรงว่าย แต่มันไหลตามน้ำ

ไม่มีเอเจนที่ประสบความสําเร็จคนไหน กลัวการเจรจาต่อรอง
main-image
profile-avatar
Naowarat 2 ปีที่แล้ว
ความรู้
main-image
profile-avatar
Naowarat 2 ปีที่แล้ว
ความรู้

Drama ในการใช้ชีวิต ที่ทำให้ติดหล่ม ไปไม่ถึงไหน

1. ปากบอกว่าอยากได้ แต่ไม่กล้าตั้งเป้าหมายให้เป็นรูปธรรม

อะไร? เท่าไหร่? จะเกิดเมื่อไหร่? เห็นปลายทางที่สำเร็จ แล้ววางแผนย้อนกลับมา

เป็นเรื่องที่ฟังแล้วเท่มาก แต่ยากที่จะทำ

เพราะ comfort zone จะคอยลากลงหลุมสบาย ทุกที ...น่า อย่าบีบคั้นตัวเองนักเลย จะเครียดอะไรนักหนา เอาวันนี้ให้ดีที่สุดละกัน....

แต่ก็ไม่เคยดีที่สุดหรอก เพราะวางแผนไว้ก็ไม่ได้ทำ บ่อยเข้าก็ผิดหวังกับตัวเอง กล่าวโทษ และล้มเลิกไปด้วยความรู้สึกผิดในที่สุด

น่าแปลกที่เราปฏิบัติกับแผนการเที่ยววันหยุด อย่างใส่ใจรายละเอียดมากกว่า แผนการชีวิต

ขับรถไปเที่ยวเชียงใหม่ ช่วงสุดสัปดาห์

แน่นอนว่าคุณจะวางแผนเส้นทางถนนอย่างดี กำหนดว่าจะแวะตรงไหนที่เป็นจุดท่องเที่ยวน่าสนใจให้ครบ ดื่มกาแฟ ถ่ายรูปตามจุดเช็คอิน และมั่นใจว่าไปถึงเชียงใหม่ทันมื้อค่ำ เพื่อให้ทันได้กินไส้อั่วร้านดัง ก่อนร้านปิด

คงไม่มีใคร ขับรถขึ้นเหนือไปเรื่อยๆ เปื่อยๆ แบบไม่มีจุดหมายหรอก ใช่ไหม? 😊

2. ลงมือทำแบบ One-man show

อย่ารบกวนคนอื่นเลย เอาเท่าที่ไหวนี่ล่ะ
มีเงินเท่าไหร่ก็ค่อยๆ ทำไป ไม่ต้องรีบ

ไม่ได้บอกว่าผิด แต่ความฝันยิ่งใหญ่ ไม่สามารถบรรลุได้ด้วยหัวใจและการกระทำเล็กๆ ที่ไม่ต่อเนื่อง มากพอ

ความฝัน ต้องการไฟ ไฟที่ลุกโชนต่อเนื่อง ด้วยต้นทุน การลงมือ การพัฒนาปรับปรุงแก้ไขตลอดทาง ถ้าไม่จับตาดูแผนการ ผลลัพธ์ สิ่งที่เป็นอยู่ก็เคลื่อนห่างพิกัดของเป้าหมายไปเรื่อยๆ

เตารีดร้อนไม่พอ ไม่สม่ำเสมอ รีดผ้าก็ไม่เรียบ

ถ้าไปเรื่อยๆ แบบนั้น มันก็แค่เรือเล็กที่ออกจากฝั่งแล้วเริ่มหลงทาง

มันแค่ทำการค้าแบบ ตำข้าวสารกรอกหม้อ แค่พอกิน พอรอด แต่คาดหวังอะไรไม่ได้เลย

เงินทุน ทีมงาน ทรัพยากร เป็นสิ่งจำเป็น ไม่พอ ก็ต้องหา! ไม่ใช่ลังเล กลัวเสียเชิง กลัวถูกตำหนิ ถูกตัดสิน เมื่อต้องร้องขอการสนับสนุนจากผู้อื่น

ไม่มีความสำเร็จยิ่งใหญ่ บรรลุได้โดยคนเพียงคนเดียว นอกจากความฝันอันสูงสุดของคุณ คือการนอนหลับอุตุ อยู่ในบ้าน นั่นน่ะ ทำได้โดยไม่ต้องขออนุมัติจากใคร

3. ขาดพันธสัญญา ในการลงมือทำอย่างต่อเนื่อง ทุกวัน

แผนการใหญ่ ตารางตัวเลขสวยๆ เงินลงทุนมหาศาล เป็นของนอกตัว ที่ยังไงก็หาได้ ง่ายกว่าความ วิริยะอุตสาหะ ภายใน

บางคนพูดดี พูดเก่ง ระดมทุนได้มาก แต่ขาดความตั้งมั่น ซื่อสัตย์ต่อตนเองและเป้าหมาย ก็ยากที่จะสำเร็จ

ไม่ว่าธุรกิจขนาดใหญ่ หรือแผนการลดรอบเอวสักนิ้ว ก็ใช้พลังแห่งนิสัย ในการสร้าง ไม่ต่างกัน
main-image
profile-avatar
Naowarat 3 ปีที่แล้ว